Het nieuwe jaar is begonnen. Het is altijd al gewoonte of traditie, geef het maar een naam, dat bijna een ieder allerlei goede voornemens op tafel gooien.
Laten we eerst even heel kort stilstaan bij voornemens. Ik heb express goede weggelaten want ik kan me bijna niet voorstellen dat iemand slechte voornemens heeft op 01 januari. Ik steek overigens voor niemand mijn hand in het vuur dus uitzonderingen daargelaten. Even verder zonder af te dwalen wat zijn voornemens? Als je het opzoekt in een woordenboek dan kom je uit op de betekenis: plan, besluit.
Wat betekent het nou om een plan of een besluit te nemen. Ik weet niet hoe het voor jullie geld maar mijn plannen en besluiten zijn meestal definitief. Dat ik soms her en der wat aanpassingen moet verrichten om mijn plannen en besluiten waar te maken is niet erg. In sommige gevallen is het zelfs noodzakelijk. Het is geen schande om te beseffen dat halverwege het jaar dat je moeite hebt met je goede voornemens maar om dan te durven toegeven dat je het moet aanpassen of bijstellen, dat is pas kracht.
Goede voornemens volhouden heeft alles te maken met onszelf. Ons innerlijke zijn en hoe we onszelf in het leven zien. Het heeft te maken met hoe we onszelf waarnemen in het leven, informatie verwerven, selecteren en interpreteren van die informatie. Al deze informatie komen binnen via onze zintuigen. Horen, zien, voelen, proeven en tasten. We staan er nooit bij stil maar dat is ook niet de bedoeling in het leven lijkt mij om stil te staan bij percepties, tenzij je psycholoog bent of je je er beroepsmatig mee bezig moet houden. Percepties maken wel degelijk onderdeel uit van ons leven. Het is hoe we ons zien en de wereld om ons heen zien. Het maakt dat we beslissingen kunnen nemen op basis van wat we waarnemen, voelen, proeven of horen.
Om niet al te veel in de theorie te duiken en mijn punt te maken ga ik verder. Het gaat mij nu om de goede voornemens die we ons allemaal voornemen aan het begin van het jaar en om erachter te komen dat een paar weken later wij ons er niet meer aan houden. Goede voornemens zoals stoppen met roken, minder gaan snoepen, meer gaan sporten, dat zijn de voornemens die we ons het vaakst voornemen.
Aan het begin van het jaar zien wij twee personen in de spiegel. We zien een schijn persoon van onszelf en een echte persoon. We kunnen kiezen dan welke persoon we besluiten om te blijven zien de rest van het jaar. De schijn persoonlijkheid die goede voornemens heeft en drie weken later allerlei smoesjes verzint om, vooral, onszelf wijs te maken waarom we het niet redden. We proberen eigenlijk alleen maar onszelf te overtuigen niemand anders. We kunnen ook kiezen voor de werkelijke persoon die we zien in de spiegel.
We zien dan de persoon die ook goede voornemens heeft maar ook aan zichzelf toe kan geven dat hij of zij moeite heeft met het volhouden van die goede voornemens. Na een paar weken wordt het enthousiasme waarmee we aan onze goede voornemens begonnen zijn wat minder. We hebben moeite met het volhouden ervan. Onze peer Group om ons heen heeft moeite met ons en moeite met de steun geven. We hebben dat hard nodig om het vol te houden. De steun, het opkrikken van de moraal, het besluitvaardig zijn en actief zijn om in ons voornemen te volharden.
Ik heb wel eens gehoord dat er mogelijk verschillende dimensies zijn van ons bestaan. Waarheid of fictie het maakt niet uit. Stel je eens voor dat het echt zo is dat betekent dat er ergens in een dimensie een zelfde jij rondloopt. Eenzelfde jij die voornmens heeft en daarin ook wil volharden. Die ziet ook in de spiegel van het leven een schijn en een werkelijke zelf. De perceptie van leven is misschien anders in die dimensie maar ik denk dat volharding, steun en moraal ook belangrijk zullen zijn.
Ik daag je uit om in de spiegel te kijken en een keuze te maken welke kant van de spiegel je kiest. Kies je de schijn en blijf je die volhouden. Blijf je jezelf voorliegen en iedere keer smoezen verzinnen om jezelf te overtuigen van zaken waar je eigenlijk alleen jezelf voor verantwoordelijk kan en moet houden. Ik kan vandaag niet gaan sporten want ik heb het koud. Ik durf niet naar de sportschool omdat ik er niet uitzie in mijn strakke legging. Ik kan toch niet stoppen met roken want ik heb zoveel stress op dit moment.
Dat is de schijnspiegel. Dat is een andere manier hoe we onszelf waarnemen. We zien onszelf dan als smoesrijke personen die een gelukkig leven leiden in Smoeziland.
Ik zou zelf kiezen voor de andere kant van de spiegel. De werkelijke kant van het leven. De perceptie van mezelf als een vindingrijk persoon en vastberaden om mij te houden aan mijn voornemens. Een persoon die wakker wordt en een van de eerste dingen die ik me bedenk is dat ik die dag weer een geslaagde en betekenisvolle dag van ga maken. Een dag waar ik me aan mijn voornemens ga houden. Ik doe dat omdat dat goed voor mij is. Ik ga soms ook op vakantie naar Smoeziland hoor maar kom weer terug naar mijn eigen land. Mijn wereld waar ik dagelijks worstel met de keuzes. Zal ik wel of niet naar de sportschool gaan. Ja, ik ga wel en waarom ik dat doe is omdat het goed voor me is. Ik moet me mentaal opkrikken en mezelf oppompen.
Ga je voor jezelf na wat je wilt doen. Een enkeltje Smoeziland of een verblijfsvergunning voor Werkelijkheidsland. Kies maar het kost je allen zweet en aan het einde van de rit………..wacht je een beloning. Deel je voornemens met je peer Group, je vrienden, familie, dierbaren, sportinstructeur, collegae of wie dan ook. Zij kunnen je steunen als je het even moeilijk hebt. Ze kunnen je helpen met je moraal opkrikken als je je down voelt en het niet ziet zitten. Jij bepaald hoe de wereld om je heen jou ziet. Jij bepaald hoe jouw perceptie van de wereld om je heen is of zal zijn.
Succes met je voornemens.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten